ตังค์-มรรคพร เวรชันสูตร เล่าเรื่องฆาตกรรมผ่านมุมของแพทย์

ตังค์-มรรคพร เวรชันสูตร ครบ 1 ปี 3 เดือนแล้วที่ ตั้ง-หมากพร ขติยาทองคำ แพทย์หนุ่มวัย 27 ปี ได้สร้างช่อง YouTube ชื่อ ‘วีร่า ชันสูตรพลิกศพ’ เขาตั้งกล้องไว้หน้าเขา แนะนำตัวเองสั้นๆ แล้วเขาก็เปิดใจเล่าเรื่องราวของคดีฆาตกรรมด้วยลีลาที่นุ่มนวลและน้ำเสียงที่ไพเราะ บนข้อมูลที่ค้นคว้ามาอย่างพิถีพิถันและเรื่องราวเชิงลึกนั้น เราสามารถจินตนาการถึงชีวิตของคน ๆ หนึ่งที่เติบโตขึ้น มีความรัก เผชิญกับบาดแผล สูญเสียความหวัง และปราบมารได้

ฉาก: ชีวิต บ้าน ความเศร้าโศก และการสูญเสีย ฝังอยู่ในเรื่องราวของมรรคพรอย่างมีความหมาย หนึ่ง เขาเชื่อว่าไม่มีใครเกิดมาเพื่อเป็นฆาตกร และสอง คดีฆาตกรรมที่เขาเล่าอยู่ใกล้เรามากจนแทบจะหายใจไม่ออก เขาบอกเราว่ามันเริ่มต้นจากความหลงใหลในวัยเด็ก ตั้งแต่การ์ตูนไขปริศนา ภาพยนตร์ ซีรีส์แนวสืบสวนสอบสวน สารคดีอาชญากรรมคดีฆาตกรรม การศึกษาและค้นคว้าเรื่องราวเหล่านี้เริ่มต้นอย่างจริงจังและลึกซึ้งเมื่อเข้าวิทยาลัยแพทย์ เขาพบว่าคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นในโลกล้วนเกี่ยวข้องกับความรู้ทางการแพทย์

 

ในฐานะที่มีอาชีพเป็นหมอ ทำไมจึงเลือกเป็นนักเล่าเรื่องคดีฆาตกรรม

 

ตังค์-มรรคพร เวรชันสูตร ฉันเป็นคนที่ชอบเรื่องราวอาชญากรรมมาตั้งแต่เด็ก ยิ่งเรามาเรียนแพทย์ยิ่งรู้สึกมีส่วนร่วม เพราะแต่ละกรณีที่เกิดขึ้นในโลกนี้มีทุกสิ่งที่ยาสามารถเชื่อมโยงได้ หรือตัวละครของ ฆาตกรต่อเนื่อง (Serial Killers) มักมีโรคประจำตัวเช่นกัน ยิ่งค้นหาข้อมูลยิ่งเราอยากรู้มากขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถต่อยอดจากความรู้ที่เรามีได้อีกด้วย

จริงๆ แล้ว พวกเราทุกคนต้องรับมือกับการฆาตกรรมมาเป็นเวลานานมากแล้ว ไม่เชื่อลองเปิดดูข่าวดูครับ มีรายงานการฆาตกรรมเกือบทุกวัน เราอยู่ใกล้มันมาตลอด แต่คนเลือกที่จะบริโภคมากขึ้น ที่ผมนำมาออกอากาศ อย่างแรกเลย เราไม่ได้สื่อสารถึงความสยองขวัญ เราไม่เพิ่มเพลงประกอบที่น่ากลัวเพื่อสร้างอารมณ์ความรู้สึกของผู้คน เพราะฉันอยากให้เรื่องราวรู้สึกเหมือนจริง มันเหมือนกับว่าเราอยู่กับครอบครัวของเขา ฟังเขาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ฟังในขณะที่เขาให้บทเรียนจากสิ่งที่เขาประสบ

การทำช่อง ‘เวรชันสูตร’ เริ่มจากความรู้สึกแบบไหน

 

ก่อนทำ การชันสูตรพลิกศพ ผมเป็นแพทย์ที่ได้รับทุนสนับสนุนในจังหวัดแม่ฮ่องสอน ตอนนั้นเหงามากไม่รู้จักใครเลย จะมีเพียงการพบปะเล่นเกมกับเพื่อนสนิทในกลุ่มเท่านั้น เพราะเราติดเกมมาก จ

นวันหนึ่งเพื่อนๆ ในกลุ่มก็เริ่มยุ่งกับการเล่นเกมเพราะโรงพยาบาลมีงานมากขึ้น แถมผมเป็นคนชอบพูด ชอบคุย ชอบเล่าเรื่องให้คนอื่นฟัง ผมก็เลยคิดว่า ‘แล้วเราควรจะทำช่อง YouTube ไหม? และถ้าเราทำเช่นนั้นเราควรทำอย่างไร?

การที่เราเป็นหมอ เราคิดว่าเราควรจะทำอะไรให้ดีขึ้นกว่านี้ แต่ไม่อยากถ่ายทอดแบบให้ความรู้ธรรมดาๆ… โรคความดัน นี่แหละครับ อย่ากินสิ่งนี้ ฉันคิดว่ามันน่าเบื่อ เป็นเรื่องยากที่คนทั่วไปจะเข้าถึงได้ ดังนั้นฉันจึงเริ่มมองหาเนื้อหาที่จะสร้างความบันเทิงให้กับผู้คน แล้วค่อยย่อยความรู้เป็นเรื่องราวนั้นๆ ผู้ชมยังจะได้รับความรู้อีกด้วย

 

คดีแรกที่เลือกมาเล่า คือคดีของครอบครัว Watts ทำไมถึงเลือกคดีนี้

 

ผมติดตามคดีของ ครอบครัว Watts มาก่อนที่จะทำช่องแล้ว เพราะเป็นคดีที่เกิดขึ้นในปี 2018 พอเรามาทำช่องยูทูบ เราอยากให้เพื่อนๆ ได้รู้จักคดีนี้ ผมเลยพยายามรวบรวมข้อมูลแล้วทำเป็นคลิปแรกเลย รีเสิร์ชนานมากครับ นานจนเรารู้สึกว่า เรากลายไปเป็นครอบครัวเดียวกับเขาเลย สะเทือนใจกับเหยื่อในคดีมากๆ ดิ่งไปในคดีจนเศร้ามากๆ ซึ่ง… คนรอบตัวผมไม่มีใครชอบเลย เพื่อนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘เฮ้ย คลิปแรกทำไมทำตั้ง 1 ชั่วโมง ใครจะมาฟังมึงวะ’ แต่ผมชอบนะ อยากเล่าออกมาให้ครบและลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ อยากนำเสนอทุกประเด็นเท่าที่จะรีเสิร์ชได้จริงๆ

 

ขณะที่ดำดิ่งไปในเรื่องราวของคดีครอบครัววัตส์ มันเกิดความรู้สึกแบบไหนบ้าง

 

กรณีนี้เป็นกรณีแรกที่เราเจาะลึกจริงๆ ทำให้เรารู้สึกเศร้ามากในเรื่อง ฉันรู้สึกว่ามันไม่ควรเกิดขึ้น ไม่ใช่ความโศกเศร้าเหมือนเศร้า แต่เป็นความโศกเศร้าเหมือนความทุกข์ เราก็ดิ่งลงถึงขั้นทุกข์ ในกรณีต่อๆ ไป ฉันจะไม่พาตัวเองเข้าไปลึกเกินไป เพราะถ้าคุณเอาตัวเองลงลึกมาก เราสื่อสารด้วยอคติเพื่อประโยชน์ของเหยื่อฉันจึงต้องมีสติและเป็นกลาง เพื่อเข้าถึงข้อมูล ไม่อย่างนั้นก็จะเหมือนกับกรณีตระกูล Watts เคสแรกที่ผมศึกษาและสนใจเป็นอย่างมาก จนการสื่อสารที่ออกมาเอียงไปทางใดทางหนึ่งเป็นอย่างมาก ฝั่งเหยื่อเป็นอย่างมาก จนกำกับคนดูมากเกินไป

เพราะจริงๆ แล้วไม่มีใครเกิดมาพร้อมกับเพื่อนที่เป็น ฆาตกร เขาไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่มีปัจจัยทางสังคมที่ผลักดันเขา โอเค มีหลายกรณีที่อาชญากรรมเกิดขึ้นโดยไม่มีแรงจูงใจ แต่โดยส่วนใหญ่แล้วเราทุกคนต่างก็เป็นมนุษย์ที่มีคุณสมบัติดีและไม่ดี หากในขณะที่ฉันกำลังค้นหาข้อมูล ฉันเริ่มมีอคติ มันก็จบลงแล้ว การสื่อสารของฉันจะกลายเป็นเพียงการประณามการกระทำชั่วของผู้ร้ายโดยไม่ได้รับการเรียนรู้อะไรจากเขา

 

การเล่าของคุณไม่ใช่การบอกว่า ฆาตกรคือใคร ฆ่าอย่างไร เพราะอะไร

 

ตังค์-มรรคพร เวรชันสูตร เพราะฉันรู้สึกถึงวิธีการสร้างช่องของเรา ไม่ใช่เพราะอยากให้ทุกคนพอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น ติดตามชมแต่ละกรณีได้ที่ช่องผมนะครับ มีคนเข้ามาถามถึงคดีโหดร้าย เช่นในกรณีน้องจุนโกะเราขอเยอะมาก รู้สึกว่าถ้าเราบอก คดีโหด ทำให้มันโหดแล้วได้อะไร? คำตอบคือเราแทบจะไม่ได้อะไรเลย นอกจากสงสารผู้เสียหาย ประณามฆาตกร และบันเทิงแล้ว ผมจึงตั้งใจเลือกกรณีที่สะท้อนประเด็นทางสังคมบางประเด็น โดยให้ศึกษาผู้ก่ออาชญากรรม ศึกษาเหยื่อ ศึกษาสถานการณ์กรณีเหล่านี้อยู่ใกล้เรามาก มันใกล้เกินกว่าที่จะเป็นเพียงเรื่องราวให้ฟัง สนุก และผ่านไปได้ ดังนั้นถ้าฉันบอกคุณว่าเขาชื่ออะไร เกิดวันที่เท่าไร เขาก่ออาชญากรรมอะไร เราก็แทบจะไม่รู้ถึงแรงจูงใจของเขาอย่างลึกซึ้ง ฉันไม่รู้ลักษณะนิสัยของคนทำและคนที่ทำผิด

 

บทความแนะนำ